Özüme Çakmağı Çaktım Çakalı

Kötüler kin etti dostlar kıskandı
Suyunan ataşı yaktım yakalı
Kimi yaraladı yaram kanadı
Deryadan deryaya aktım akalı

Terzi oldum hülle biçtim kesmeden
Rüzgâr oldum dal devirdim esmeden
Zalimlere gönül açtım küsmeden
Ulu bir divana çıktım çıkalı

İpliksiz dikişi diktim getirdim
Kuru dalda solmayan gül yetirdim
Çölde yüzen gemi yaptım getirdim
Dönüp Hak gözüyle baktım bakalı

Çiçeksiz bal yaptım petek doldurdum
Güneş oldum nice hamlar oldurdum
Can evinden kanatsız kuş kaldırdım
Benlik duvarını yıktım yıkalı

Cennet arar isen insanda ara
Kalemsiz çok yazı yazdım sulara
Kaynak oldum tane tane buhara
Özüme çakmağı çaktım çakalı

Pamuksuz bez dokuyorum aşikâr
Dört cihetten bakıyorum aşikâr
İHLÂSÎ’yi okuyorum aşikâr
Hiçlik hırkasını taktım takalı


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]